Preveo s mađarskog Arpad Vicko



Roman Lasla Vegela Balkanska lepotica ili Šlemilovo kopile govori o istoriji jedne novosadske porodice. Priča o njoj počinje krajem prve decenije 20. veka i završava se početkom 21. veka – ona pokazuje apsurdnost porodične priče jedne nacionalne manjine pripovedajući o paralelnim životima dede (Janoš Šlemil) i njegovog unuka (Ferenc Šlemil). Prezime Šlemil ukazuje na glavnog junaka romana Schlemihl Adelberta von Chamissoa međutim dok je glavni problem Chamissoovog junaka gubitak sopstvene senke protagoniste romana Lasla Vegela brine to što imaju više senki u romanu imaju više imena (Janoš Johan Jovan odnosno Ferenc Franja Franc) i nosioci su više identiteta (mađarskog nemačkog srpskog). Takvu sudbinu im nameću istorijske oluje koje generišu neprestane promene vlasti na tim etnički šarolikim prostorima. Balkanska lepotica ili Šlemilovo kopile je drama ljudi kojima su identiteti bili nametnuti ali je ujedno i istorijska freska jednog rubnog područja Evrope. Slika jedne epohe i anamneza jedne bolesti.



Laslo Vegel (Vegel Laszlo) prozni i dramski pisac esejista kritičar rođen je u Srbobranu 1941. godine. Studirao je mađarski jezik i književnost na Univerzitetu u Novom Sadu i filozofiju na Univerzitetu u Beogradu. Bio je novinar član redakcije novosadskih časopisa Uj Symposion i Polja zagrebačkog Prologa; glavni urednik novosadske Tribine mladih; urednik subotnjeg kulturnog dodatka lista Magyar Szo; dramaturg Televizije Novi Sad; stalni pozorišni kritičar lista Politika; koordinator novosadske kancelarije Fonda za otvoreno društvo. Od 2002. godine živi od književnog rada. Član Društva književnika Vojvodine Društva lepe književnosti (Mađarska) Srpskog PEN centra i Saveza novinara Mađarske. Dela na srpskom jeziku: Memoari makroa (roman preveo Aleksandar Tišma 1969); Dupla ekspozicija (roman preveo Radoslav Mirosavljev 1983); Paraineza (roman preveo Radoslav Mirosavljev 1985); Odricanje i opstajanje (eseji preveo Arpad Vicko 1986); Abrahamov nož (pozorišni eseji studije preveo Arpad Vicko 1987); Ekhartov prsten (roman preveo Radoslav Mirosavljev 1990); Život na rubu (eseji preveo Arpad Vicko 1992); Vitgenštajnov razboj (dnevnički eseji preveo Arpad Vicko 1994); Velika srednje-istočno-evropska gozba stupa u pikarski roman (roman preveo Arpad Vicko 1996); Bezdomni eseji (sabrani eseji preveo Arpad Vicko 2002); Eksteritorium (roman preveo Arpad Vicko 2002); Ispisivanje vremena u međuvremenu (dnevničke beleške 2000–2002 preveo Arpad Vicko 2003); Judita (drame preveo Arpad Vicko 2006).