Štampa u okupiranoj Srbiji 1941–1944. godine nije u prošlosti u većoj meri bila predmet istraživačkog interesovanja istoričara politikologa i sociologa. Iako su je generacije istraživača parcijalno koristile kao istorijski izvor ona je retko sama predstavljala osnovnu temu istraživanja.



Kolaboracionistička štampa u okupiranoj Srbiji imala je veliki značaj kao integralni (i možda najvažniji) deo i instrument propagande okupatora i vlade Milana Nedića ali i kao svojevrsna politička arena i prostor u kome su svoje ideje i kritike rivala plasirale različite frakcije inače veoma heterogene srpske kolaboracionističke uprave. Njen osnovni cilj nije bio da istinski informiše stanovništvo već je korišćena kao jedno od brojnih oružja u totalnom ratu u Evropi od 1939. do 1945. godine. Iako su usled višeslojne cenzure mnogi sadržaji na stranicama štampe prikazani iskrivljeno ili čak sasvim netačno ona je ipak u velikoj meri verni prenosilac duha i svedok jednog burnog vremena.



Mogućnosti dubljeg i potpunijeg poznavanja i razumevanja istorije Srbije u Drugom svetskom ratu tesno su vezane i za dalja proučavanja kolaboracionističke štampe jer je ovom monografijom kao i prethodno objavljenim istraživanjima samo zagrebana površina ove složene i istraživački izazovne istoriografske teme.