Bilans jednog davnog putovanja i jedne nestale zemlje nakon što hiljade kilometara prohuje i godine se slegnu.



Cigareta je dogorela vreme je da se krene. Ulazim u autobus...



Kvadratni koren iz života otvara se stihovima Toma Vejtsa. Ima nečeg od te intonacije i tog vokala u glasu naratora novog romana Muharema Bazdulja. Ovaj autor je već prepoznatljiv po veštom i uzornom pisanju iz prvog lica jednine no nijedan njegov prethodni lik nije bio toliko slojevit i kompleksan. Sergej Babić Beograđanin već dobrano zagazio u pedesete kreće na put za Tuzlu. Godina je 2014 a on je u Tuzli već jedanput bio tačno dvadeset godina ranije. Tokom tri sata vožnje Babić se priseća mnogo dužeg putovanja ka istoj destinaciji i pravi bilans što vlastitog života što političkih i generacijskih promašaja. Pišući o politici ali dostojno umetnosti romana poput Ismaila Kadarea sa Bolanjovom sposobnošću da prikaže duh vremena kroz opise intelektualnih koterija Bazdulj je napisao roman koji se brzo čita i dugo pamti.



„Ljudi diskursi i dijalozi koje Muharem Bazdulj predstavlja u ovoj izvrsnoj pametnoj i dinamičnoj knjizi vode nas kroz cijelo 'produženo' 20. stoljeće do današnjih dana. On prodire duboko ispod površine uobičajenog jednostavnog i crno-bijelog pokazujući nam da se naše životne priče konstruiraju u neprekidnoj interakciji sa životnim pričama drugih: bili oni velike historijske ličnosti ili tek naši poznanici i prijatelji.“ Dejan Jović



„Roman o čoveku koji je odbio da smisao koji je izgubio u mraku traži pod reflektorima i kome ne preostaje ništa do da gradi svoj lični autoparodični zajebantski i jebivetarski mit i da pod imenom nepostojećeg čoveka sazdanim od naslova jedne pesme bez keruakovske potrebe da od toga pravi pompu krene na putovanje koje je samo sebi cilj i svrha.“ Vladimir Kecmanović