U svojim boemskim lutanjima po Parizu francuski pisac Žorž Perek susretao se sa grupom mladih Srba koji su u taj grad dolazili pedesetih godina prošlog veka i od kojih su neki postali poznati umetnici ili istoričari umetnosti. Rezultat toga druženja je i Perekov boravak u našoj zemlji 1957. godine koji ga je nadahnuo da napiše roman Sarajevski atentat.



Taj roman tek nedavno objavljen prikazuje paralelno ljubavnu povest u kojoj se mešaju i prepliću autobiografski elementi i fikcija zločin koji pripovedač želi da izvrši nad svojim prijateljem i suparnikom i jedan istorijski događaj atentat na austrougarskog prestolonaslednika Franca Ferdinanda koji će biti povod za Prvi svetski rat a koji u pripovedačevim očima dobija epske razmere: „Pa ipak taj atentat po načinu na koji se odvijao jedan od najneobičnijih koji su se ikada dogodili po dometu jedan od najvećih najlepših najplemenitijih koji su ikada izvršeni taj atentat je jedan od retkih trenutaka kada je istorija mogla da postane epopeja jedan od retkih poduhvata u kojima su pojedinci iako slabašni i bedni mogli da se uzdignu do veličanstvenog do uzvišenog. Ne običan događaj ne gnusni zločin nego tragičan događaj ushićujući događaj.“