Simona je duboko emotivan i intiman istovremeno literaran i refleksivan roman u kojem je Lalo istražujući granice romanesknog pisanja predočio jednu sasvim osobenu ljubavnu priču u svijetu u kojem je književnost i dalje jedan od malobrojnih prostora gdje se može sprovesti elegantan i konstruktivni terorizam. Knjiga počinje kao niz fragmentarnih esejističkih bilješki dok kasnije preovladava harmoničan ton kojim pripovjedač otkriva put svoje jake emotivne i intelektualne veze sa kineskom emigrantinjom Li Čao. Simona se može čitati i kao svojevrstan omaž San Huanu gradu u kojem je pisac rođen i čiji portret sklapa u svakoj novoj knjizi ali i francuskoj filozofkinji mističarki i političkoj aktivistkinji Simon Vajl.