„Frojdova teorija snova predstavlja epohalni naučni događaj koji je samim tim i višestruko značajan. Na prvom mestu snovi su opet rehabilitovani. Frojdov je doprinos što je kod čoveka Zapada ponovo doveo u centar interesovanja snove sa periferije… Iako je snove Frojd rehabilitovao ne treba smatrati kao što je to čest slučaj u istoriji nauke da je samo otkrio nešto što je odavno bilo poznato pa zaboravljeno. Njegov je pristup snovima drugačiji od onga koji je pretežno negovan u analitičkoj tradiciji. I on bez pravih prethodnika kroz monumentalno delo Tumačenje snova II O snu snove uvodi u nauku… Sa Tumačenjem snova može se reći da je počeo razvoj psihoanalitičkog koncepta ličnosti. Pa i više od toga naime istraživanje nesvesnog. Frojd u Tumačenju snova uvodi topografski model i koncept dubinske psihologije tj. psihologije koja se bavi psihološkim procesima van polja svesti.“ – Milan Popović