Kao da razvija fotografski fim prolazeći kroz sve stupnjeve procesa u kojem se kombinuju svetlost i hemija da bi se došlo do jednog jedinog svetlosnog zapisa o prolaznosti – tako Mira Otašević plete (još jednu) priču o dvadesetom stoleću.

Kroz sudbine žena koje vezuje na različite načine bavljenje fotografijom koristeći se tim medijem kao nekom vrstom vizuelne potke prelama se dvadeseti vek i lome se njihovi životi: od privida pariskog spokoja do početka tridesetih godina dvadesetog veka preko polja smrti Španskog građanskog rata pošasti Drugog svetskog rata i rata u Vijetnamu preko pobune 1968 Bliskog istoka do jugoslovenske tragedije i Sarajeva devedesetih godina minulog veka.

Mnoga imena su stvarna (Berenis Abot Vivijan Majer Robert Kapa Aragon Suzan Zontag Anri Kartje-Breson Dajan Arbus) kao i događaji i iskustva ali su ipak samo povod i faktografsko pokriće za jedno zgusnuto i upečatljivo putovanje kroz prošlo stoleće povest umetničke avangarde ali i uranjanje u unutrašnje intimne prostore isprepletanih života žena i muškaraca o kojima piše Mira Otašević.

Milan Ristović