Teza ove knjige jednostavna je: ima mesta instaliranju i opravdanju (kao razume se i osporavanju) zamisli „negativnog angažmana”. Tri „negativne” teorijske koncepcije savremene filozofije odriču se „maksimalističkih” eksplanatornih a još i pre preskriptivnih pretenzija za račun vrednosti nekog ili nečeg „minimalnog” koje bi se istrajnim „negativističkim” držanjem i destilovalo i stilizovalo i analiziralo i sačuvalo od perverzija i krivotvorenja. Te koncepcije insistiraju na preorijentaciji ili čak transformaciji mišljenja takvoj da se ono kloni izazova ispovedanja i propovedanja „pozitivno” orijentisane doktrine ili vizije. Teorijski – i ne samo teorijski – odgovorna koncepcija negativnog angažmana morala bi se verujemo osloniti na uzore tog „okreta negativnosti” koji pored ostalog ispravnost mišljenja i postupanja samerava prema očiglednom zlu patnji nepravdi laži.